Η Εθνική ομάδα της Γεωργίας συμμετέχει για πρώτη φορά στην ιστορία της σε τελική φάση Euro και δεν θέλει να περιοριστεί στο ρόλο του «φτωχού συγγενή».
Αναλύει ο Θανάσης Σχοινάς
Ο δρόμος προς το Euro 2024
Για να βρεθεί στα γήπεδα της Γερμανίας χρειαζόταν να περάσει από ένα προκριματικό όμιλο που είχε να αντιμετωπίσει την Ισπανία, τη Νορβηγία, τη Σκωτία και την Κύπρο. Εκεί τα βρήκε σκούρα παρά το καλό της ξεκίνημα.
Στις πρώτες δύο αγωνιστικές των προκριματικών έφερε ισοπαλία με τη Νορβηγία με 1-1 και νίκησε την Κύπρο με 1-2 συγκεντρώνοντας 4 βαθμούς. Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη αφού όσους πόντους κατάφερε να συγκεντρώσει τις πρώτες δύο αγωνιστικές, συγκέντρωσε τις υπόλοιπες έξι, νικώντας μόνο την Κύπρο εμφατικά με 4-0 και φέρνοντας ισοπαλία 2-2 με την Σκωτία. Στα υπόλοιπα παιχνίδια ηττήθηκε. Έτσι τερμάτισε στην προτελευταία θέση του ομίλου της με 8 βαθμούς.
Το Nations League όμως ήταν εκεί για εκείνη για να της δώσει μια δεύτερη ευκαιρία για πρόκριση στα γήπεδα της Γερμανίας.
Στη φάση των Playoffs πρώτος της αντίπαλος ήταν το Λουξεμβούργο. Οι Γεωργιανοί δεν βρήκαν ιδιαίτερη αντίσταση και κατάφεραν να επιβληθούν με 2-0 και να προκριθούν στο μεγάλο τελικό που θα έδινε το πολυπόθητο εισιτήριο για το 2024. Εκεί θα αντιμετώπιζαν την Ελλάδα που είχε «σκορπίσει» πιο πριν το Καζακστάν με 5-0.
Στη Τιφλίδα η Γεωργία θα βρισκόταν πιο κοντά από ποτέ σε διοργάνωση Euro. Θα έπαιζε το παιχνίδι της ιστορίας της. Βασιζόμενη στην πολύ καλή αμυντική της λειτουργία και στο πάθος και την αυταπάρνηση που έδειχναν οι παίκτες της κατάφερε να οδηγήσει το παιχνίδι στα πέναλτι όπου και προκρίθηκε. Η πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του Γεωργιανού ποδοσφαίρου είχε γραφτεί.
Ο Προπονητής: Βίλι Σανιόλ
Ο Σανιόλ είχε μια πολύ καλή καριέρα ως ποδοσφαιριστής αγωνιζόμενος ως δεξί μπακ τόσο στην Εθνική Γαλλία όσο και στην Μπάγερν Μονάχου. Την προπονητική του καριέρα την ξεκίνησε στις μικρές εθνικές ομάδες της Γαλλίας, κάθισε στον πάγκο της Μπορντό για 1.5 χρόνο και έμαθε πολλά ως βοηθός του Κάρλο Αντσελότι στην Μπάγερν Μονάχου. Στη συνέχεια έμεινε 3,5 χρόνια μακριά από τους πάγκους μέχρι να αναλάβει την Εθνική Γεωργίας και να πετύχει μαζί της το θαύμα της πρόκρισης σε μεγάλη διοργάνωση.
Το ρόστερ
Το σύνολο της Γεωργίας στερείται ταλέντου αλλά υπερτερεί σε δίψα για διάκριση και μαχητικότητα. Οι καλύτεροι παίκτες του Βίνι Σανιόλ είναι ο σταρ της Νάπολι, Κβίτσα Κβαρατσχέλια, ο τερματοφύλακας της Βαλένθια, Μαμαρντασβίλι και ο επιθετικός της Μετς, Μικαουτάτζε. Έχει δηλαδή από ένα αρκετά ποιοτικό παίκτη σε κάθε γραμμή.
Αναλυτικά οι επιλογές του Σανιόλ:
Τερματοφύλακες: Μαμαρντασβίλι (Βαλένθια), Λόρια (Ντινάμο Τιφλίδας, Γκουγκεσασβίλι (Καραμπάκ)
Αμυντικοί: Κβιρκβέλια (Αλ Αχούντ), Γκβελεσιάνι (Περσέπολις), Κάσια (Σλοβάτσκο),Ταμπίτζε (Παναιτωλικός), Ντβάλι (ΑΠΟΕΛ), Κοτσοσβίλι (Κρεμονέζε), Κακαμπάτζε (Κρακόβια), Γκοτσολεϊσβίλι (Σαχτάρ)
Μέσοι: Χακβετάτζε (Γουότφορντ), Μεκβαμπισβίλι (Κραϊόβα), Σίγκουα (Βασιλεία), Κιτεϊσβίλι (Στουρμ Γκρατς), Κβεκβεσκίρι (Λεχ Πόζναν), Κοτσορασβίλι (Λεβάντε), Αλτουνασβίλι (Βόλφσμπεργκερ), Σενγκέλια (Παναιτωλικός), Τσιταϊσβίλι (Ντινάμο Μπατούμι), Λομπζανίτζε (Ατλάντα)
Επιθετικοί: Μικαουτάτζε (Μετς), Ζιβζιβάτζε (Καρλσρούη), Κβιλιτάια (ΑΠΟΕΛ), Κβαρατσχέλια (Νάπολι), Νταβιτασβίλι (Μπορντό)
Το Αστέρι: Κβαρατσχέλια
Ηγέτης και σταρ αυτής της ομάδας είναι ο Κβίτσα Κβαρατσχέλια. Ο Γεωργιανός μεσοεπιθετικός αποτελεί βαρόμετρο για την απόδοση της Εθνικής Γεωργίας αφού είναι ο μοναδικός παίκτης του ρόστερ της που μπορεί να κάνει το απρόβλεπτο με την μπάλα στα πόδια και να διασπάσει τις αντίπαλες άμυνες.
Τη φετινή σεζόν δεν βοήθησε τη Νάπολι να ξεχωρίσει στο Ιταλικό πρωτάθλημα και βυθίστηκε και αυτός στη μετριότητα της ομάδας. Παρόλαυτα οι Γεωργιανοί περιμένουν πολλά από αυτόν, όντας ο τρίτος σκόρερ της ιστορίας του με 15 γκολ σε 30 συμμετοχές.